دو قدم مانده که پاییز به یغما برود
این همه رنگ ِ قشنگ از کف ِ دنیا برود
هرکه معشوقه برانگیخت گوارایش باد
دل ِ تنها به چه شوقی پی ِ یلدا برود؟
گله هارابگذار!
ناله هارابس كن!
روزگارگوش ندارد كه تو هی شِكوه كنی!
زندگی چشم ندارد كه ببیند اخم دلتنگِ تو را.
فرصتی نیست كه صرف گله وناله شود!
تابجنبیم تمام است تمام!!
مهردیدی كه به برهم زدن چشم گذشت
یاهمین سال جدید!!
بازكم مانده به عید!!
این شتاب عمراست .
من وتوباورمان نیست كه نیست!!
زندگی گاه به كام است و بس است؛
زندگی گاه به نام است و كم است؛
زندگی گاه به دام است و غم است؛
چه به كام و
چه به نام و
چه به دام.
زندگی معركه همت ماست.زندگی میگذرد.
زندگی گاه به نان است و كفایت بكند؛
زندگی گاه به جان است و جفایت بكند؛
زندگی گاه به آن است و رهایت بكند؛
چه به نان
و چه به جان
و چه به آن.
زندگی صحنه بی تابی ماست.زندگی میگذرد.
زندگی گاه به راز است و ملامت بدهد؛
زندگی گاه به ساز است و سلامت بدهد؛
زندگی گاه به ناز است و جهانت بدهد؛
چه به راز
و چه به ساز
و چه به ناز.
زندگی لحظه بیداری ماست زندگی میگذرد.
چرا نام دهخدا در فرهنگ و تاریخ ایران جاودانه شد !؟
درباره این سایت